Ons bezoek aan het centrum van Munster ging wel heel gemakkelijk; dat stond niet in de gidsen! Buslijn 2 had op 2 minuten lopen vanaf het toegangshek zijn beginhalte. Toen we vroegen of het erg lang zou duren, zei de chauffeur dat hij over twee minuten weg reed en langs de Domplatz zou komen. De goedkoopste manier om Hin und Wieder te komen was een groepskaart voor 5 personen……..; hebben we voor twaalf euro met zijn tweeën door de stad gereisd.

We hebben de Dom weergezien, het Raadhuis, langs het meer gelopen naar het slot, bio gelunched op het Domplein en zijn geëindigd bij de stadshaven; hét alternatief voor onze haven, midden in de stad. Gelukkig dat we dat niet gedaan hebben. Er zijn niet alleen geen voorzieningen, maar de architect heeft betonnen banken langs de hele havenkant ontworpen op 70 cm van de rand. Bij mooi weer bungelen de benen dus binnen je zeereling! Op de terugweg stapten we bij de Aldi uit en liepen met onze boodschappen in 15 minuten weer naar de haven.

Zaterdag hebben we afgeschreven: een flinke hoeveelheid wind en regelmatig een stortbui. De haven was helemaal van ons alleen. Dus, de was draaien, drogen (moeilijker want de trommel draaide niet), kijken naar alle beroepsvaart die langskomt en een stukje lopen in de omgeving.

Vandaag is de hemel weer strakblauw en de wind is gaan liggen; we trekken ons aan de lange lijnen achter de box uit en varen het kanaal op. Het valt ons op hoe groen en landelijk het hier is. Naarmate we zuidelijker komen, bij Datteln in de buurt, komt er veel meer pleziervaart: roeiers, kajakkers, speedboten, zeilboten met gestreken mast; geen Nederlanders.

Het Dattelnkanaal laten we aan stuurboord, het kanaal naar Hamm aan bakboord; we kiezen na 6 uur varen voor de motorbootclub Lünen, naast de ingang van het kanaal naar Dortmund en vlak voor het Schleusenpark Waltrop. Morgen regent het weer; dan kunnen we mooi de musea rond het sluizencomplex bekijken, met de beide schiffsheben Henrichenburg.

Vannacht dan ook eindelijk onweer en regen bij ons. Als we samen met onze voorburen vertrekken, 9 uur, is het 15 graden kouder dan gisteren. De korte broek wijkt voor de lange. Er komt geen beroepsvaart bij, dus de twee sluizen tot aan de splitsing met het Mittellandkanaal en de laatste bij Munster zelf geven geen vertraging, sterker; ze staan op groen en we kunnen er meteen in. Weer 15 meter hoger. Langzaam aan varen we een meer geïndustrialiseerde omgeving in.

Om kwart voor drie leggen we aan bij watersportvereniging Monasteria, lopend drie kwartier van het centrum. Een wel hele kleine haven, lange boxen (we liggen achter gekruist), maar smal. Het duurt even voor we liggen. Er is niemand in de haven en geen van beide dienstdoende havenmeesters neemt zijn telefoon op. Niet erg, totdat we het terrein af willen om te gaan eten en daar heb je een sleutel voor nodig; er is geen loophek met code zoals bij ons thuis.

Als we voor het hek op de steiger op redding zitten te wachten komen er mannen op de fiets……., ook zonder sleutel; een geanimeerd gesprek door het hek volgt. Na tien minuten komt eindelijk onze oplossing aanfietsen. De groep roept hem in koor toe: Bitte, Freiheit für die Holländer!

Er is een goed tapasrestaurant in de buurt, met vriendelijke en geïnteresseerde bediening. Als we terug komen op de haven staat het hek open, clubavond met barbecue. We betalen voor twee nachten, én een sleutel. Als we bier aan de indrukwekkende bar bestellen, krijgt Bart als een soort na-tapas een bratwurst. Morgen Munster in, tweede keer dit jaar……

Na onze rustdag gisteren (6 km wandelen naar het centrum, slechte koffie met uitstekende torte, slenteren door het -ooit Nederlandse- stadje, boodschappen bij de Aldi en met bus 151 weer naar huis, waar we ’s avonds de berichten over het noodweer in Nederland krijgen), vertrekken we vandaag vroeg. De havenmeester komt nog met een dikke folder over de Ems, waar aanlegmogelijkheden in staan, die niet in onze boeken voorkomen. Tegen half tien liggen we bij de eerste sluis Zum Berg.

En dan begint het gelazer; er komen continu beroepsschepen aan varen, die allemaal voorgaan. Op een kleine steiger voor Sportboote liggen we al snel met zijn vieren te wachten, en te wachten….. Tegen half 1 kunnen we dan eindelijk achter een schip van 90 meter mee naar binnen; een belevenis, want de sluis is 10 meter breed, en het schip 9.90. Hij lijkt zich in die sluis te wurmen! Flink veel schroefwater is het gevolg, we blijven met zijn vieren zo ver mogelijk achter in. In 8 uur varen we zo met elkaar 24 kilometer, met in totaal 4 sluizen. We hadden veel beter kunnen gaan lopen!

Bij sluis Altenrheine hebben we meer dan genoeg van de warmte, het slakkengangetje van de zwaarbeladen voorganger en het gebrom van de motoren; er is na de sluis een aftakking, waar aanlegmogelijkheden zijn en daar maken we dankbaar gebruik van. Voor de sleutel van de elektriciteit aansluiting moet Bart 15 km fietsen; dat laten we zitten. De avond valt; half tien, 24 graden, een blauwe lucht met schapenwolkjes. Naast ons draait de sluis weer; dat gaat dag en nacht door.

Gisteren zijn we zo veel als mogelijk van de boot weggebleven; 32 graden in de felle zon op een wit dek en een parasol die door de wind niet bleef staan. Terwijl om ons heen de arme zielen 1 voor 1 los gooiden, scharrelden wij met twee flessen water, boek en krant naar een dikke boom. ’s Middags nog een tocht langs de Ems naar het Hamm Kreuz, een relict uit de 17^e eeuw – ook in de schaduw. En nόg een overblijfsel van lang geleden: het Schutzenfest; voorafgegaan door vrouwen te paard, marcheerden uit Haren en alle omliggende dorpen de in zwarte broek, overhemd met stropdas en een lekker dik groen jasje vol medailles geklede mannen. De belangrijksten hielden het vaandel hoog. Alles begeleid door fanfares, een soort 4 daagse dus. We hebben toegekeken…….Er was veel bier nodig om overeind te blijven. Na de speech van de burgemeester over de broodnodige samenhorigheid, mochten godzijdank de jasjes uit. Om tien uur was het trouwens nog steeds 25 graden; het beloofde onweer bleef in het zuiden hangen.

Vandaag, zwaar bewolkt en 10 graden lager,  gaan we naar Lingen: bijna 4 uur varen; 3 sluizen. Breder vaarwater, grotere sluizen, helemaal alleen op weg naar het zuiden. Wel per keer een uurtje wachten als de eerste twee sluizen net voor de andere kant worden klaargezet; 7,5 meter verval kost veel tijd. De derde kunnen we gelijk invaren. Maakt het totaal aantal “vaar- en verblijfuren”: 6.

De jachthaven Lingen ligt in 1 van de vele zijwatertjes van het kanaal. 1 hele lange steiger aan stuurboord, waar je een plekje tussen de andere boten kunt uitzoeken. En, met dank aan Google Maps, een prima restaurant op 15 minuten lopen: Hotel Wasserfall……